Odporność może być nabyta na dwa sposoby: biernie lub czynnie. W przypadku odporności biernej do organizmu aplikowane są przeciwciała, które skierowane są przeciwko określonym antygenom. Dzięki temu bardzo szybko rozwijają się mechanizmy obronne.
Ten typ odporności zostaje jednak utracony. Przykładem odporności biernej jest dostarczenie przeciwciał do płodu przez łożysko. Immunoglobuliny pochodzą z organizmu matki. Odporność bierną zyskują także noworodki, które są karmione mlekiem matki. Zauważono, że ich ilość jest wprost proporcjonalna do długości karmienia. W miarę rozwoju dziecka, obserwuje się stopniowy wzrost produkcji przeciwciał.
Odporność bierna dotyczy także osób, które otrzymały surowicę krwi, zawierającą konkretne przeciwciała. Metoda stosowana jest u osób, u których antygen może spowodować poważne komplikacje, w tym zagrożenie życia.
Odporność czynna powstaje na skutek przebycia choroby. W wielu przypadkach, zachorowanie na konkretną chorobę, powoduje nabycie odporności do końca życia. Odporność czynną zyskuje się także dzięki szczepieniu.
Wówczas wprowadza się do organizmu patogeny, które nie są dla niego szkodliwe. Osiąga się to dzięki odpowiednim modyfikacjom drobnoustrojów. W ten sposób można zainicjować odpowiedź immunologiczną.
Fluarix